De langste dag van mijn leven.

De Crematie van Teun Deen.

Afgelopen week heb ik in een soort roes geleeft. Niet dat dit mijn eerste begraafnis/crematie was in mijn 28 jarig bestaan maar wel de eerste keer dit er overledende is vermoord. Doodgeschoten wegens een zakelijk conflict om een een klein bedrag (Nog geen 2000 Euro). En met deze kennis bracht ik samen hele hoop andere Teun de laatste eer. En brachten hem naar zijn laatste rustplaats.

Op 16 December 2005 werden wij om 11:15 verwacht in de straat waar mijn oom woonde. Wij moesten onze auto's in de rij richting van klein zunderd op stellen. En wachten dat Teun voor de allerlaatste keer zijn huis verlaat. Ik was vrij vroeg rond 10:55h ik stelde mij als eerste op en er was nog niet veel activiteit. Tot dat er 2 zware amerikaanse auto kwamen aan rijden. Dit bleken 2 volgwagens te zijn. En die besloten achteruit het erf op te rijden. Waarbij de eerste auto te ver van het pad afreed en zich hopeloos tot aan de as in de modder vast reed. (Op z'n dag mag niks mis gaan, Maar teun had dit ook vast prachtig gevonden.)
De stoet ging eerst voor een mis naar de kerk in Kleinzudert en daarna naar het crematorium. In de kerk hield iedereen zich nog vrij sterk. Maar in het crematorium werd het voor iedereen heel moeilijk. De laatste tekst werdt door teuns werkgever opgedragen, Daarna kon iedereen afscheid nemen En m'n begon van de achterste rij te lopen. Terwijl ik op de voorste rij zat. De rij die als een na laatste aan de beurt was om langs de kist te lopen. Iedereen was aangeslagen.

Aan deze dag kwam maar geen einde. Het duurde en het duurde. Petra wilde nog dat de familie naar de plechtigheid bij haar thuis nog iets kwam drinken. En dit uiteraard wel gedaan. Een toch welkome afsluiting voor een hele miezerige dag.

Teun ............... Rust in vrede,

Daan van der Hoeven

Geschreven 16 December 2005